ก่อนจะเข้าไปถึงแนวทางในการแก้ไข ต้องทำความเข้าใจให้ชัดเจนเกี่ยวกับ “เด็กหัวช้า” ที่มีความขี้เกียจเสียก่อน เป็นเรื่องน่าเศร้าของวงการการศึกษาเหมือนกัน ที่เรามีการนิยามคำนี้ขึ้นมาใช้กับเด็กกลุ่มหนึ่งที่เรียนตามเพื่อนไม่ทัน ทั้งที่ความจริงแล้ว ไม่มีเด็กคนไหนที่เรียนไม่ได้ แล้วก็ไม่มีสักคนบนโลกที่ขี้เกียจ พวกเขาแค่ไม่ได้เรียนในสิ่งที่ถนัด และไม่ได้ลงมือทำในแบบที่ชื่นชอบเท่านั้นเอง

เด็กหัวช้า ต้องฝึกการท้าทายตัวเอง และทำในสิ่งที่ยากขึ้นบ่อยๆ

แม้ว่าเรื่องนี้จะต้องอาศัยความร่วมมือกันทั้งฝ่ายนักเรียนและครู แต่ด้วยรูปแบบโรงเรียนในบ้านเรา มันก็ไม่ได้เอื้อให้ครูได้ดูแลเด็กแบบใกล้ชิดมากนัก ดังนั้นคนที่คิดว่าตัวเองเป็น เด็กหัวช้า จึงต้องปรับเปลี่ยนทุกสิ่งทุกอย่างด้วยตัวเอง ถ้าสามารถหาครูที่ปรึกษาซึ่งรู้สึกสนิทสนม พูดคุยกันได้หลายเรื่อง และครูคนนั้นก็พร้อมที่จะช่วยดูแล ก็นับว่าเป็นเรื่องที่ดีมาก เพราะครูจะมีแนวทางเสนอแนะที่กว้างขวางขึ้น แต่ถึงไม่มีครูมาช่วยก็ไม่เป็นไร

              อย่างแรกที่ เด็กหัวช้า ต้องปรับก็คือ ไม่ต้องสนใจว่าเพื่อนๆ มีสไตล์การเรียนอย่างไร แต่ให้สังเกตตัวเองว่าเรียนแบบไหนเข้าใจได้ง่ายที่สุด อาจดูจากรายวิชาที่ชื่นชอบที่สุดก็ได้ เลือกมาสัก 1-2 วิชา หากไม่มีเลย ลองดูว่าชมรมที่เราอยู่มีกิจกรรมการเรียนรู้ที่ทำให้รู้สึกสนุกหรือไม่ บันทึกรายละเอียดทั้งหมดลงในกระดาษ เช่น ครูสอนแบบไหน บรรยากาศในห้องเรียนเป็นแบบไหน เราใช้วิธีอะไรในการเรียนรู้ขณะนั้น มีอุปกรณ์อะไรที่ใช้อยู่ เป็นต้น

              เมื่อได้ข้อมูลตรงนั้นเรียบร้อยแล้ว ให้เอามาปรับใช้กับวิชาอื่นๆ ที่เราคิดว่าเรียนรู้ได้ยาก แน่นอนว่ามันปรับไม่ได้ 100 เปอร์เซ็นต์ เพราะแต่ละวิชามีเนื้อหาที่ต่างกัน แต่มันจะช่วยให้ เด็กหัวช้า เรียนรู้ได้ดีขึ้นกว่าเดิมไม่มากก็น้อย นอกจากนี้ก็ต้องฝึกท้าทายตัวเองให้ทำสิ่งที่ยากขึ้นบ่อยๆ โดยไม่ต้องเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับใคร แค่วัดผลว่าเราทำได้ดีกว่าตัวเราเองในช่วงที่ผ่านมาหรือไม่ก็พอ

คุณจะได้ติดตาม ข้อมูลข่าวการศึกษาไทย ได้ที่เว็บไซต์นี้

• การปลูกจิตสำนึกในเด็ก รากฐานสำคัญในวัยเด็ก
• สังคมมหาวิทยาลัย อีกหนึ่งภาระที่เด็กใหม่ต้องแบกรับ
• การปฏิรูประบบการศึกษา ของเด็กไทยในยุคปัจจุบัน
• เคล็ดลับการเรียนเก่ง ขั้นเทพ ทำได้ทุกคน และเห็นผลทันตา!!