เคยมีไหมที่ได้ศึกษาเรื่องของวรรณคดีของเรื่องต่างๆ  ไม่ว่าจะเป็นเรื่องพระอภัยมณี  อิเหนา  ขุนช้างขุนแผน  รามเกียรติ์  หรือวรรณคดีไทยเรื่องอื่นที่มีเนื้อหาไปในทาง Sexism หรือปัญหาการเหยียดเพศที่เกิดขึ้นในสมัยก่อน  ซึ่งเรื่องราวในวรรณคดีนำมาใช้ในการศึกษาของไทยในปัจจุบัน 

อีกทั้งยังเป็นการยอมรับที่ไม่สมควรยอมรับเท่าไหร่  โดยเฉพาะเนื้อหาบางตอนในวรรณคดีไม่สมควรเป็นสิ่งที่นำมาสอนในการเรียนการสอนของการศึกษาไทยเลย  จึงกลายเป็นการศึกษาที่สร้างความเหลื่อมล้ำทางเพศได้ชัดเจน

ในโลกปัจจุบัน ปัญหาวรรณคดีไทย มิใช่เพียงแค่ระหว่างชายกับหญิงเท่านั้น  หากแต่ยังมีความหลากหลายทางเพศเข้ามา  การนำวรรณคดีมาใช้จึงกลายเป็นไม่ได้คุณค่าทางวรรณศิลป์เท่าที่ควรนัก  จึงขอแบ่งเป็นข้อๆ ของการศึกษาไทยในปัจจุบันว่าทำไมวรรณคดีเหล่านั้นไม่ได้ทำให้โครงสร้างทางสังคมดีขึ้นเลยแม้แต่น้อย

ปัญหาวรรณคดีไทย ที่ยังยึดติดค่านิยมสมัยโบราณ

ปัญหาวรรณคดีไทย ประการแรกจะสนใจแค่เรื่อง ค่านิยมชายเป็นใหญ่  โดยเนื้อหาของวรรณคดีในระบบการศึกษาไทย  ยังเสนอด้วยค่านิยมชายเป็นใหญ่อยู่  เนื่องจากเอาความสมัยโบราณมาใช้  บางเรื่องมีชื่อเสียงในสมัยอยุธยาตอนปลายจนถึงสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น 

ในช่วงนั้นยังไม่มีความเข้าใจในเรื่องของการให้เกียรติกันระหว่างเพศที่ดีนัก  จึงมองว่าชายคือเท้าช้างหน้า  หญิงคือเท้าช้างหลัง  รวมทั้งยังนำเสนอบทบาททางเพศที่ลดบทบาทในเพศหญิงมากพอสมควร  แต่ลืมในเรื่องของผิดชอบชั่วดี

ปัญหาวรรณคดีไทย ประการที่สองจะสนใจแค่เรื่อง มองผู้หญิงไม่สวยเป็นนางรองหรือนางร้าย เพราะข้อนี้ถือว่าเป็นการสร้างค่านิยมอันตรายมากโดยเฉพาะรามเกียรติ์  ที่มีบรรยายในตอนนางสำมนักขา  ซึ่งเป็นน้องสาวของทศกัณฐ์  ที่แอบหลงรักพระรามแต่พระรามขับไล่ไสส่ง  และนางผีเสื้อสมุทร  ที่เป็นยักษ์รักพระอภัยมณีข้างเดียว 

โดยถ้ามองในปัจจุบัน  การทำเช่นนั้นถือว่าทำร้ายจิตใจต่อกันรุนแรง  หรือมองว่าคนไม่สวยไม่สมควรที่จะสมหวังกับอะไรเลย  ซึ่งไม่ควรให้น้ำหนักทางรูปลักษณ์เกินไป  หรือนางวาลีที่บรรยายถึงรูปลักษณ์ในเชิงเหยียดแต่มีความฉลาดตอนช่วยตีเมืองผลึกในเรื่องพระอภัยมณี  นี่ก็ออกแนวเหยียดหยามรูปลักษณ์ภายนอกเกินไป  จริงๆ  ไม่ว่าใครสวยหรือไม่สวย  ควรมีซีนที่ควรค่าแก่การศึกษามาก  ไม่ใช่แค่มองว่าแบบนี้สวย  ขี้เหร่

ปัญหาวรรณคดีไทย ประการที่สามจะสนใจแค่เรื่อง ทัศนคติครองคู่ที่ไม่เหมาะสม  เคยได้ยินคำด่าที่นิยมด่ากันคือ  “อีวันทอง”  “อีกากี”  ซึ่งเป็นตัวละครในวรรณคดีที่มาจากผลกระทบของชายเป็นใหญ่  การสอนในเรื่องเพศล้มเหลวโดยสิ้นเชิง  ซึ่งผู้ชายเจ้าชู้ไม่ใช่เรื่องผิด 

หากแต่ผู้หญิงเจ้าชู้คือคนที่น่ารังเกียจ  ถูกยัดเยียดหรือถูกกระทำให้เลวร้าย  หากพวกเขาไม่ยัดเยียดสิ่งไม่ดีให้กับพวกเธอ  ชีวิตพวกเธอจะมีคุณค่ามากกว่านี้  เผลอๆ  ชื่อของเธออาจจะไม่ใช่คำด่าก็เป็นได้  จึงไม่ใช่เรื่องที่เอาเป็นแบบอย่างในการศึกษาไทยเลย  ถ้าหากรู้จักนำวรรณคดีเป็นกรณีศึกษา  ให้รู้ว่านี่คือมนุษย์เท่าเทียมกัน  เยาวชนอาจจะไม่ล้มเหลวทางการศึกษาก็ได้

ติดตามข่าวสาร ข้อมูลด้านการศึกษา ที่เราได้นำมาให้คุณถึงที่ในเว็บไซต์นี้

• สังคมมหาวิทยาลัย อีกหนึ่งภาระที่เด็กใหม่ต้องแบกรับ
• นักแก้ปัญหา ที่ยอดเยี่ยม ฝึกได้ผ่านกฎ 2 ชั่วโมงของไอน์สไตน์
• เคล็ดลับการเรียนเก่ง ขั้นเทพ ทำได้ทุกคน และเห็นผลทันตา!!
• การเรียนที่มีเป้าหมาย จะช่วยให้เหนื่อยน้อยลง เพียงแค่เล่นเกมเป้าหมายรายวัน